<-------กรุณาเลือกชื่อเรื่อง--------> โครงการ 9101 ตามรอยเท้าพ่อ ภายใต้ร่มพระบารมี เพื่อการพัฒนาการเกษตรอย่างยั่งยืน แผนส่งเสริมการท่องเที่ยวเทศบาลตำบลแม่คือ โรงทอผ้าวัดเทพินทราราม บ้านป่าบง เชิญไหว้พระบูชาพระเจ้าล้านเหรียญทันใจที่วัดสารภี แหล่งท่องเที่ยวแห่งใหม่ของต.แม่คือ น้องยุ้ย น้องนุ๊ก ชวนมาแอ่วดูของดีแม่คือ วัดแม่คือ สถานที่ท่องเที่ยว

น้องยุ้ย น้องนุ๊ก ชวนมาแอ่วดูของดีแม่คือ <16/06/59> ยุ้ย นุ๊ก   สวัสดีเจ้า, ครับ ยุ้ย        น้องชื่อน้องยุ้ยเจ้า นุ๊ก        ผมชื่อน้องนุ๊กครับ  เฮาเป๋นตัวแทนของสภาเด็กและเยาวชนตำบลแม่คือ โดยก๋านดูแลของเทศบาลตำบลแม่คือ ยุ้ย        วันนี้น้อง ๆ จะปาไปแอ่วผ่อ การทำโครงร่ม ซึ่งเป็นอาชีพดั้งเดิม ตี้สร้างรายได้หื้อประชาชนต่ำบลแม่คือของเฮาเน้อเจ้า นุ๊ก        ตี้เฮาหันเป๋นร่มตี้ส่วยงาม ประดับบ้านเรือน เป๋นของฝากของเจียงใหม่ แต้ๆ แล้ว เปิ้นทำกั๋นตี้ไหน ใจ๊ภูมิปัญญาท้องถิ่นบ้านเฮาจะได ตวยน้องนุ๊กและน้องยุ้ยมาเลยครับ ..................................................   ยุ้ย        ตี่นี่เป๋นกลุ่มอาชีพการทำร่มบ้านสันต้นแหน ต๋ำบนแม่คือ อำเภอดอยสะเก็ด เป๋นต้นกำเนินของก๋านทำร่มจ๋นถึงปัจจุบันนี้น่ะเจ้า ยุ้ย นุ๊ก   สวัสดีครับ สวัสดีเจ้า นุ๊ก        ขั้นต๋อนแรก เฮาจะนำไม้ไผ่มาตั๋ดทำซี่ร่มต๋ามขนาด  หลังจากนั้นเฮาก่อต้องนำมา เหลาผิวเปลือกไม้ออกหื้อเรียบเนียนได้ขนาด ....................................................................................   ยุ้ย        เมื่อได้ซี่ร่มแล้ว เฮาก่อจะนำมาจี หรือ เจาะรู โดยก๋านใจ๊โยน หรือ เรียกว่า สว่านมือ ขั้นต๋อนนี้บ่ะสามารถใช้เครื่องจักรใดๆ ได้ เพราะจะทำหื้อซี่ร่มนั้นแตกหัก จึงต้องใช้โยน หรือสว่านมือ ซึ่งเป็นภูมิปัญญาท้องถิ่นดั้งเดิม เจาะรู้ได้เต้าอั้น นุ๊ก        ป้ออุ้ยครับ ทำมากี่ปี๋ล่ะครับ ถึงได้ชำนาญขนาดนี้ อุ้ย        ทำมาตั้งแต่อายุ  15  แล้วลูกเอ้ย  ต๋อนนี้ อายุ  70 ปี๋แล้ว ......................................................................   นุ๊ก        ชาวบ้านกลุ่มอาชีพทำโครงร่ม ได้กระจายรายได้ กระจายงาน ไปหื้อคลอบคลุมทุกพื้นที่ในต่ำบลแม่คือ ยุ้ย        แห๋มส่วนนึ่ง ก็จะทำหัวร่ม ซึ่งนำไม้มาเคี่ยน หรือ กรึง ขึ้นรูปต๋ามขนาด นุ๊ก        เมื่อได้หัวร่มแล้ว ก็ต้องนำไปแตงหัวร่ม หรือเรียกว่า เลื่อยซี่หัวร่ม ขันต๋อนนี้จะต้องใช้ประสบก๋าน และความชำนาญเป็นอย่างมาก เพื่อหื้อได้ซี่ที่มีช่องห่างที่เท่ากั๋น และครบต๋ามจำนวนซี่ของแต่ละขนาด ยุ้ย        โห บ่าต้องใช้ไม้บรรทัดวัด ก่อได้ซี่ที่เท่ากั๋นเด๊ะเลย ................................................................................   นุ๊ก        หลังจากนี้ เฮาก่อจะหันจ้องเป๋นรูปเป๋นร่างแล้วน่ะครับ ยุ้ย        เฮาจะต้องนำหัวจ้อง กับซี่ร่ม ที่เหลาแล้วเรียบร้อย นำมาร้อยเชือกหื้อยืดติดกั๋น เพื่อขึ้นโครงร่ม นุ๊ก        เด็ก ๆ รุ่นลูก รุ่นหลาน ก่อมาศึกษาก๋านทำอาชีพนี้ไว้บ่าหื้อสูญหาย และสามารถสร้างรายได้ในช่วงปิดภาคเรียนได้ .............................................................   ยุ้ย        เฮาได้โครงร่มมาแล้ว เฮาต้องนำไปหุ้มด้วยกระดาษสา หรือผ้าแพร หรือกระดาษจีน แล้วแต่ความต้องก๋านของตลาด นุ๊ก        วาดลวดลาย เขียนลาย ตกแต่งหื้อสวยงาม .............................................................   ยุ้ย        และตี้ทำหื้อเราหู้จักร่มกั๋น ก่อตี้นี้เจ้า  บ้านบ่อสร้าง แหล่งรับซื้อ และขายร่ม  ที่ใหญ่ที่สุดในเชียงใหม่ ที่กลุ่มอาชีพต่ำลบแม่คือนำมาขายส่งหื้อร้านค้าในบ้านบ่อสร้าง เพื่อขายต่อหื้อนักท่องเที่ยว สร้างรายได้หื้อทั้งผู้ผลิต และผู้ขาย และสร้างชื่อเสียงทั้งในและต่างประเทศทั่วโลก มาแต่ช้านานจ๋นถึงปัจจุบันนี้ ........................................   นุ๊ก        หันก่อครับ กว่าเฮาจะได้ร่มสักคัน ต้องผ่านกระบวนก๋านอะหยั้งพ่อง ใจ๋ภูมิปัญญาท้องถิ่นพื้นบ้านเฮาอย่างได ยุ้ย        แต่พอได้หันคนซื้อร่มตี้คนบ้านเฮาทำขาย สร้างรายได้หื้อคนต่ำบลแม่คือ ก็เป๋นตี้น่าภาคภูมิใจ๋ เฮาในฐานนะลูกหลานต่ำบลแม่คือ จะต้องจ่วยกั๋นฮักสา และสืบทอดอาชีพนี้ไว้บ่าหื้อเลือนหายไปเน้อเจ้า ยุ้ย นุ๊ก ขอบคุณเจ้า , ครับ